Η Rachel κληρώνει δωράκι !!Αν και νιώθω πολύ τυχερή παντα ποτε δεν εχω κερδίσει τίποτα!!Παντως δεν το βάζω κατω. χαχαχα Καλη μας επιτυχία!!
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012
Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012
Θέλω τη βοήθειά σας...
Καλημέρα!!Η μικρή μου κοιμάται και έτσι βρήκα αφορμή να σας γράψω. Οσο προλαβαίνω τουλάχιστον. Μέσα στον επόμενο χρόνο σχεδιάζουμε τη βάφτιση της μικρής μας. Προς άνοιξη ή καλοκαιράκι μας κόβω να την κάνουμε.
Το θέμα ήθελα να ξεφεύγει από τα συνηθισμενα και έτσι επέλεξα να είναι
η "ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ"
σε αποχρώσεις του καφέ και του ροζ
Οτιδήποτε σε γλυκάκια κεκακια , μακαρόν,μπισκοτάκια, σοκολάτες,καραμελες,ζαχαρωτά και σκευη μαγειρικής μας αφορούν άμεσα.
Έχω σκεφτεί κάποια πράγματα όσον αφορά το στολισμό αλλά δεν μου φτάνουν.Θέλω λοιπόν να μου αφήσετε και εσείς τις ιδέες σας από μπομπό,προσκλησεις μέχρι και το στολισμό.Θέλω επίσης να μου γράψετε δραστηριότητες για το εργαστήρι ζαχαροπλαστικής που έχω σκεφτεί να οργανώσω για να απασχοληθούν τα παιδάκια. Ως κυρια δραστηριότητα θα έχω τη διακοσμηση αληθινών cupcake και ένα συντριβάνι σοκολάτας.
Ανυπομονώ να ακούσω τις ιδέες σας και φυσικά ανυπομονώ περισσότερο να τις υλοποιήσω!!!
Το θέμα ήθελα να ξεφεύγει από τα συνηθισμενα και έτσι επέλεξα να είναι
η "ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ"
σε αποχρώσεις του καφέ και του ροζ
Οτιδήποτε σε γλυκάκια κεκακια , μακαρόν,μπισκοτάκια, σοκολάτες,καραμελες,ζαχαρωτά και σκευη μαγειρικής μας αφορούν άμεσα.
Έχω σκεφτεί κάποια πράγματα όσον αφορά το στολισμό αλλά δεν μου φτάνουν.Θέλω λοιπόν να μου αφήσετε και εσείς τις ιδέες σας από μπομπό,προσκλησεις μέχρι και το στολισμό.Θέλω επίσης να μου γράψετε δραστηριότητες για το εργαστήρι ζαχαροπλαστικής που έχω σκεφτεί να οργανώσω για να απασχοληθούν τα παιδάκια. Ως κυρια δραστηριότητα θα έχω τη διακοσμηση αληθινών cupcake και ένα συντριβάνι σοκολάτας.
Ανυπομονώ να ακούσω τις ιδέες σας και φυσικά ανυπομονώ περισσότερο να τις υλοποιήσω!!!
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012
Να μας ζήσουν !!!
Τι πιο όμορφο από το να ξεκινάει ο μήνας με έναν γάμο πολύ δικών σου ανθρώπων... Πόσο μάλλον όταν δεν είναι μόνο συγγενείς σου αλλά και δυο παιδιά που αγαπάς πολύ!! Χτες 1.9.2012 παντρέψαμε τον κουνιάδο μου με μια πολύ καλή μου φίλη. Η συγκίνηση ήταν πολύ μεγάλη...
Η ιστορία τους σαν βγαλμένη από παραμύθι. Θαρρείς πως αναλογες ιστορίες παιζονται μονο στα σινεμά. Η νύφη κολλητή μου φίλη από το νηπιαγωγείο όταν ακόμα μέναμε στην Αθήνα.Τα σπίτια μας απέναντι. Τότε στα διαλλειματα λέγαμε πως όταν μεγαλώσουμε θα παντρευτούμε δυο αδέρφια, θα μενουμε στο ίδιο σπίτι η μία στον πάνω όροφο και η άλλη στον κατω και θα έχουμε την ίδια υπηρέτρια (ας το κανει αυτό το τελευταίο καποιος FW στους γαμπρούς χαχαχαχα) .Τα χρόνια πέρασαν και στο γυμνάσιο εγώ μετακομισα στο χωριό. Την ημερα του γάμου μου, πολλά χρόνια μετά, τα παιδια γνωρίστηκαν και τότε άρχισαν όλα!!!Χτες ,επτά χρόνια μετά τους καμαρώσαμε ζευγάρι. Ο γαμπρός καμαρωτός στο μαυρο του κοστούμι του και η νύφουλα μας μια αστραφτερή νεράιδα στο λευκό νυφικό της. Αχ...παλι κλαιω!!!
Φυσικά δεν μπορούσα να μην φτιαξω βιβλίο ευχών για τα κουνιαδάκια μου.Οι φωτό το αδικούν πολύ μιας και ήμουν πιεσμένη από το κλαμα της μπέμπας. Δεν πειράζει.
Στο εσωτερικό μέρος του εξώφυλλου εφτιαξα ενα LO
Ευχομαι να πραγματοποιηθούν όλες οι ευχές που γράφτηκαν στο βιβλίο,μία προς μία!!!
Αντε και στων παιδιών μας!!!
Αν και εχουμε πει με τον άντρα μου, εγώ θα διώξω πολλές νύφες (ποια θα μαγειρεύει και θα προσεχει το γιο μου όσο η μαμά του) και ο άντρας μου πολλούς γαμπρούς ( ποιος θα προσέχει το κοριτσάκι του περισσότερο απο εκεινον) χαχαχαχα
Κλεινω με το τραγουδι τους. Ακουστε το με χαρτομαντηλο στο χέρι
ΜΟΝΑΔΙΚΟ!!
Η ιστορία τους σαν βγαλμένη από παραμύθι. Θαρρείς πως αναλογες ιστορίες παιζονται μονο στα σινεμά. Η νύφη κολλητή μου φίλη από το νηπιαγωγείο όταν ακόμα μέναμε στην Αθήνα.Τα σπίτια μας απέναντι. Τότε στα διαλλειματα λέγαμε πως όταν μεγαλώσουμε θα παντρευτούμε δυο αδέρφια, θα μενουμε στο ίδιο σπίτι η μία στον πάνω όροφο και η άλλη στον κατω και θα έχουμε την ίδια υπηρέτρια (ας το κανει αυτό το τελευταίο καποιος FW στους γαμπρούς χαχαχαχα) .Τα χρόνια πέρασαν και στο γυμνάσιο εγώ μετακομισα στο χωριό. Την ημερα του γάμου μου, πολλά χρόνια μετά, τα παιδια γνωρίστηκαν και τότε άρχισαν όλα!!!Χτες ,επτά χρόνια μετά τους καμαρώσαμε ζευγάρι. Ο γαμπρός καμαρωτός στο μαυρο του κοστούμι του και η νύφουλα μας μια αστραφτερή νεράιδα στο λευκό νυφικό της. Αχ...παλι κλαιω!!!
Φυσικά δεν μπορούσα να μην φτιαξω βιβλίο ευχών για τα κουνιαδάκια μου.Οι φωτό το αδικούν πολύ μιας και ήμουν πιεσμένη από το κλαμα της μπέμπας. Δεν πειράζει.
Στο εσωτερικό μέρος του εξώφυλλου εφτιαξα ενα LO
Ευχομαι να πραγματοποιηθούν όλες οι ευχές που γράφτηκαν στο βιβλίο,μία προς μία!!!
Αντε και στων παιδιών μας!!!
Αν και εχουμε πει με τον άντρα μου, εγώ θα διώξω πολλές νύφες (ποια θα μαγειρεύει και θα προσεχει το γιο μου όσο η μαμά του) και ο άντρας μου πολλούς γαμπρούς ( ποιος θα προσέχει το κοριτσάκι του περισσότερο απο εκεινον) χαχαχαχα
Κλεινω με το τραγουδι τους. Ακουστε το με χαρτομαντηλο στο χέρι
ΜΟΝΑΔΙΚΟ!!
Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012
Μια καρτούλα για βάφτιση
Καλησπέρα!!!
Σήμερα δεν έχω παράπονο .Η μπεμπούλα ήταν πολύ ήσυχη .Τόσο ήσυχη που νομιζα ότι ήταν άρρωστη.χαχαχα
Ειπα να το εκμεταλλευτώ και να φτιαξω μια καρτούλα για μια βάφτιση που εχουμε την Κυριακή. Ετσι εβγαλα και εγώ τα παιχνίδια μου,εκανα τον γνωστό χαμό στο γραφείο που τόσο μου είχε λείψει και έφτιαξα αυτή την καρτούλα που στέκεται και όρθια !! Ενθουσιάστηκα γιατί είναι η πρώτη φορά που φτιαχνω κατι ανάλογο!!!
Λοιπόν σας αρέσει???
Σήμερα δεν έχω παράπονο .Η μπεμπούλα ήταν πολύ ήσυχη .Τόσο ήσυχη που νομιζα ότι ήταν άρρωστη.χαχαχα
Ειπα να το εκμεταλλευτώ και να φτιαξω μια καρτούλα για μια βάφτιση που εχουμε την Κυριακή. Ετσι εβγαλα και εγώ τα παιχνίδια μου,εκανα τον γνωστό χαμό στο γραφείο που τόσο μου είχε λείψει και έφτιαξα αυτή την καρτούλα που στέκεται και όρθια !! Ενθουσιάστηκα γιατί είναι η πρώτη φορά που φτιαχνω κατι ανάλογο!!!
Λοιπόν σας αρέσει???
Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012
Τα νέα μας!!!
Καλησπέρα!!! Εύχομαι η ανάρτησή μου να σας βρίσκει σε παραλίες και σε νησάκια χαλαρά,να κανετε τις διακοπες σας. Εμείς σπιτάκι μας φέτος.Διακοπές δεν έχει. Τις βολτούλες μας όμως τις κανουμε αλλά και κάτι λίγα μπανακια. Έτσι για να μας φανεί και εμάς κάπως. Σε δυο μέρες σαραντίζουμε και είπα να σας γράψω τα νέα μας από τις πρώτες μέρες της μπεμπούλας μας.
Ένα θα σας πω. Έχοντας δύο παιδια ενα εικοσιτετράωρο ΔΕΝ φτανει.Για πότε ξημερώνει και νυχτώνει δεν προλαβαίνω να το πάρω χαμπάρι.
Η μικρή δεν έχει καμία σχέση με το γιο μου.Είναι γκρινιαρούλα.Δεν σου δίνει πολύ χρόνο από τη στιγμή που θα κάνει το πρώτο ουα,ακολουθεί τσιρίδα. Και όταν λέμε τσιρίδα εννοούμε σε τέτοιο βαθμό που σε αποσυντονίζει!!χαχαχα Βέβαια σε κάποιο βαθμό ευθύνονται και οι κολικοί γιατί πολλές φορές το κλάμα δεν σταματάει με τίποτα. Έτσι έχουμε πολλές αγκαλιές,πολλά χαδάκια,νανουρίσματα και μπολικα ξενύχτια.Παντως για βόλτα ψοφάει (παιδί της μαμάς του βλέπετε...).Με το που θα μπει στο αυτοκίνητο ή στο σλινγκ ξεχνάμε ότι υπάρχει. Το σλινγκ μου έχει λύσει τα χέρια.Μπορεί να κατσει με τις ώρες. Ουτε καρότσια και μολις εξασκηθούμε και στη θέση θηλασμού δεν θα παιρνουμε τίποτα κοντά.Μόνο ένα παμπερς.Την έχουμε κυκλοφορήσει μεχρι τις 1 η ώρα το βράδυ στο Ναυπλιο χωρίς να κανει κιχ. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!Το δικό μου είναι από το asteraki
Πλέον μπουκίτσα δεν την λες ,μάλλον φρατζολίτσα θα έλεγα...Προσπαθούμε πολύ και με το θηλασμό αν και δυο φορές τα έχω κανει μαντάρα.Μια στο μαιευτήριο που καθεμιά έλεγε τα δικά της και μια η παιδίατρος που μου ανέτρεψε όλα όσα με είχαν συμβουλέψει τόσες μαμάδες . Δυστηχώς την άκουσα και τώρα προσπαθούμε να μπουμε σε μια σειρά παλι,πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο ως ώρας. Το παλεύουμε πάντως.
Ο Κωσταντής μου είναι γλύκας και πολύ φρόνιμος. Ο καημένος κανει ότι μπορεί για να μην γκρινιάζει η μπουμπού. Δεν έχει πλέον πολλά ξεσπάσματα. Της μπεμπας δεν της δίνει και πολύ σημασία και πανω απ΄ολα δεν έχει προσπαθήσει να της κάνει κακό. Βέβαια και εμείς δεν του δίνουμε το δικαιωμα γιατί μόνιμα κάποιος ασχολείται μαζί του και έτσι δεν νιώθει ριγμένος.
Όπως καταλαβαίνετε μετά από όλα αυτά δεν μενει χρόνος να παίξω με τα παιχνίδια μου. Καθε μέρα ξυπνάω και λέω στον εαυτό μου πως μπορεί να είμαι λιιιγο τυχερή και να προλάβω να φτιαξω μια καρτούλα, κατι τέλοσπάντων. Το ξεχνάω εύκολα όμως ....Εκτός του ότι της μπέμπας δεν της αρέσει καθόλου το γραφείο. Χαμος γίνεται όσες φορές τη βάζω μέσα!!!
Παντως όταν έρχεται εκείνη η στιγμή το βράδυ που τα βλέπω και τα δύο τα αγγελούδια να κοιμούνται λιώνω. Μπορεί να κάθόμαστε με τον άντρα μου και να τα χαζεύουμε με τις ώρες. Πραγματικά ότι πιο σημαντικό έχω κάνει στη ζωή μου και μακάρι να μας αξιωσει ο Θεός να κάνουμε και άλλο ένα παιδάκι.
Τέλος σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας!!! Διαβάζω όλες τις αναρτήσεις σας (θηλάζοντας παραλληλα) .Ανυπομονώ να επανέλθω και εγώ δυναμικά και ακρως δημιουργικά!! Μην ξεχνιομαστε έχουμε βάφτιση να οργανώσουμε και θέλω τη βοήθεια όλων σας...
Πολλά φιλιά !!
Ένα θα σας πω. Έχοντας δύο παιδια ενα εικοσιτετράωρο ΔΕΝ φτανει.Για πότε ξημερώνει και νυχτώνει δεν προλαβαίνω να το πάρω χαμπάρι.
Η μικρή δεν έχει καμία σχέση με το γιο μου.Είναι γκρινιαρούλα.Δεν σου δίνει πολύ χρόνο από τη στιγμή που θα κάνει το πρώτο ουα,ακολουθεί τσιρίδα. Και όταν λέμε τσιρίδα εννοούμε σε τέτοιο βαθμό που σε αποσυντονίζει!!χαχαχα Βέβαια σε κάποιο βαθμό ευθύνονται και οι κολικοί γιατί πολλές φορές το κλάμα δεν σταματάει με τίποτα. Έτσι έχουμε πολλές αγκαλιές,πολλά χαδάκια,νανουρίσματα και μπολικα ξενύχτια.Παντως για βόλτα ψοφάει (παιδί της μαμάς του βλέπετε...).Με το που θα μπει στο αυτοκίνητο ή στο σλινγκ ξεχνάμε ότι υπάρχει. Το σλινγκ μου έχει λύσει τα χέρια.Μπορεί να κατσει με τις ώρες. Ουτε καρότσια και μολις εξασκηθούμε και στη θέση θηλασμού δεν θα παιρνουμε τίποτα κοντά.Μόνο ένα παμπερς.Την έχουμε κυκλοφορήσει μεχρι τις 1 η ώρα το βράδυ στο Ναυπλιο χωρίς να κανει κιχ. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!!Το δικό μου είναι από το asteraki
Πλέον μπουκίτσα δεν την λες ,μάλλον φρατζολίτσα θα έλεγα...Προσπαθούμε πολύ και με το θηλασμό αν και δυο φορές τα έχω κανει μαντάρα.Μια στο μαιευτήριο που καθεμιά έλεγε τα δικά της και μια η παιδίατρος που μου ανέτρεψε όλα όσα με είχαν συμβουλέψει τόσες μαμάδες . Δυστηχώς την άκουσα και τώρα προσπαθούμε να μπουμε σε μια σειρά παλι,πράγμα ιδιαίτερα δύσκολο ως ώρας. Το παλεύουμε πάντως.
Ο Κωσταντής μου είναι γλύκας και πολύ φρόνιμος. Ο καημένος κανει ότι μπορεί για να μην γκρινιάζει η μπουμπού. Δεν έχει πλέον πολλά ξεσπάσματα. Της μπεμπας δεν της δίνει και πολύ σημασία και πανω απ΄ολα δεν έχει προσπαθήσει να της κάνει κακό. Βέβαια και εμείς δεν του δίνουμε το δικαιωμα γιατί μόνιμα κάποιος ασχολείται μαζί του και έτσι δεν νιώθει ριγμένος.
Όπως καταλαβαίνετε μετά από όλα αυτά δεν μενει χρόνος να παίξω με τα παιχνίδια μου. Καθε μέρα ξυπνάω και λέω στον εαυτό μου πως μπορεί να είμαι λιιιγο τυχερή και να προλάβω να φτιαξω μια καρτούλα, κατι τέλοσπάντων. Το ξεχνάω εύκολα όμως ....Εκτός του ότι της μπέμπας δεν της αρέσει καθόλου το γραφείο. Χαμος γίνεται όσες φορές τη βάζω μέσα!!!
Παντως όταν έρχεται εκείνη η στιγμή το βράδυ που τα βλέπω και τα δύο τα αγγελούδια να κοιμούνται λιώνω. Μπορεί να κάθόμαστε με τον άντρα μου και να τα χαζεύουμε με τις ώρες. Πραγματικά ότι πιο σημαντικό έχω κάνει στη ζωή μου και μακάρι να μας αξιωσει ο Θεός να κάνουμε και άλλο ένα παιδάκι.
Τέλος σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας!!! Διαβάζω όλες τις αναρτήσεις σας (θηλάζοντας παραλληλα) .Ανυπομονώ να επανέλθω και εγώ δυναμικά και ακρως δημιουργικά!! Μην ξεχνιομαστε έχουμε βάφτιση να οργανώσουμε και θέλω τη βοήθεια όλων σας...
Πολλά φιλιά !!
Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012
Ηρθε η πιο γλυκιά μπουκιτσα της ζωής μου!!!
Αυτή την ανάρτηση προσπαθώ να την κανω εδώ και μέρες!! Αν το να κανω μια αναρτηση με τον Κωσταντή ήταν δυσκολο, τώρα με την μπέμπα κρεμασμένη μόνιμα στο στήθος μου μοιάζει ακατόρθωτο!!Σήμερα λοιπόν είπα να την ολοκληρώσω.Εχω τα γενέθλιά μου και θέλω να σας γράψω για το πιο γλυκό δωράκι που πηρα προκαταβολικά φέτος. Δεν υπόσχομαι τίποτα. θα δειξει....
Από την Τρίτη 10 του μηνα ζω τις πιο ευτυχισμενες στιγμες της ζώης μου!!! Τη μαγεία του να γίνεσαι μαμά για δεύτερη φορά. Δεν χορταινω να τη μυρίζω ,να τη φιλαω, να την χαζεύω να κοιμαται. Τρελαινομαι να με κοιτάει στα ματια.Στο δευτερο παιδί μπορείς να το απολαυσεις γιατί δεν είναι κατι πρωτόγνωρο και δεν έχεις αγχος.
Αλλά ας παρουμε τα πράγματα απο την αρχή.Την Τριτη λοιπόν που ανεβήκαμε στο νοσοκομείο ο γιατρός είπε ότι έχω όλες τις προϋποθέσεις να γεννησω μόνο που δεν θα βιάσουμε τη διαδικάσια. Μπηκα στην αίθουσα τοκετών με διαστολή 2 και χαζευα με τη μαια. Πολύ γέλιο!! Ηταν απαραδεκτο μου είπε που δεν πήγα βαμενη και μου έλεγε να στείλω τον άντρα μου να φέρει τα σύνεργα να βαφτώ.χαχαχα Παραλληλα ειχα το τηλεφωνό μου και μίλαγα με φίλες μου και τον άντρα μου. Στις 12 που ανεβηκε ο γιατρός απο τα χειρουργεία μου έπσασε τα νερά και τότε αρχισαν οι πόνοι. Η διαστολη εφτασε στο 5 και κολλησε. Εκει ξεκίνησαν οι τεχνητοι οι οποίοι παλι δεν κατάφεραν να ανεβάσουν τη διαστολή. Μονο που εγώ είχα τρελαθεί από τον πόνο. Αφου λοιπόν είχα εξαντληθει πολύ από όλη αυτή την κατασταση συν την αυπνία (είχα κοιμηθει την προηγούμενη στις 1 και είχα ξυπνήσει στις 5 παρα) ζήτησα επισκληρίδιο. Εκει αρχισαν όλοι να μου λενε να μην κανω αλλά εγώ ανενδοτη. Ετσι ήρθε ο καλός μου αναισθησιολογος μου την έκανε και όταν αρχισε να δρα και χαλαρωσα η διαστολή ξεκολλησε απο το 5 και εκτιναχθηκε στο 10 σε 10' . Στις εξωθήσεις επειδή δεν πόναγα και δεν ήξερα πσοο επρεπε να σπρώξω εκλεινα τα ματια και εβαζα όλη μου τη δύναμη. Με τη δευτερη λοιπόν μου λένε ανοιξε τα ματια σου και βλεπω τη μπουκίτσα μου!!!!!Το ωραιοτερο απ΄όλα όμως ήταν ότι βρήκαμε μονοκλινο δωματιο και ετσι τις πρώτες στιγμες με το μωρό μας τις ζησαμε παρέα με τον άντρα μου!! Επίσης κατάφερα και να θηλασω!!Αλλο μεγάλο αγχος αφού στον γιο μου δεν θήλασα και δεν ηξερα τι να κανω (βασικά ακόμα στο ψάξιμο είμαι...).
Τωρα που επιστρέψαμε στο σπίτι ο γιος μου το πήρε ψυχραιμα θα ελεγα.Τη μπέμπα δεν έχει προσπαθήσει να την πειράξει ακομα βεβαια δεν την πλησιάζει κιόλας.Το πρώτο βράδυ είχαμε ένα θεματάκι αλλά καλύτερα που εκδηλώθηκε παρά να το κράταει μεσα του. Ξυπνησε μεσα στη νυχτα κλαίγοντας και μου λέει :"Εγώ δεν έχω ψυχή? Με εχετε αφήσει μονο μου και φοβάμαι. Με τρώει και το κρύο" Φυσικά εκείνη την ημέρα κατέληξε στο κρεβάτι μας και κοιμηθήκαμε όλοι μαζί. Την επομένη εγώ και ο άντρας μου ημασταν χάλια από τις τύψεις. Τι τύψεις όμως? Τη μικρή την παίρνουμε αγκαλιά μονο για να φάει και παίζουμε όλη τη μερα με τον Κωσταντή. Με τον καιρό ελπίζω να συμφιλιωθεί με την ιδέα και να το ξεπεράσουμε.
Κατά τ άλλα η μέρα μου κυλαει γρήγορα μην έχοντας χρόνο για τίποτα αλλο εκτός από τα παιδιά μου αντε και ένα φαϊ. Το μόνο κακό είναι οτι δεν αντέχω τη μοναξιά και την κλεισούρα στο σπίτι.Η μερα είναι μεγάλη ,το καλοκαιρι και η θάλασσα είναι η αγαπημένη μου εποχή. Λιγο και οι ορμόνες που χοροπηδάνε,δεν είμαι και στα καλύτερα μου θα έλεγα.Κατι φορές νιώθω να πνίγομαι .Το να βάλω τα κλάματα πλεον είναι πολύ εύκολο. Ακομα και με τη διαφήμιση της P&G, Μα κάθε φορά που την βλέπω. Σήμερα θα βγω με τον άντρα μου έξω μετά από 10 μερες μέσα στο σπίτι και ανυπομονώ.Από αύριο βλέπουμε πάλι!!
Ας με σταματήσει κάποιος!!! Ελπίζω να επανέλθω πιο δημιουργικά στην επόμενη αναρτηση.
Φιλιά πολλά και καντε καμιά βουτιά και για εμένα!!
Από την Τρίτη 10 του μηνα ζω τις πιο ευτυχισμενες στιγμες της ζώης μου!!! Τη μαγεία του να γίνεσαι μαμά για δεύτερη φορά. Δεν χορταινω να τη μυρίζω ,να τη φιλαω, να την χαζεύω να κοιμαται. Τρελαινομαι να με κοιτάει στα ματια.Στο δευτερο παιδί μπορείς να το απολαυσεις γιατί δεν είναι κατι πρωτόγνωρο και δεν έχεις αγχος.
Αλλά ας παρουμε τα πράγματα απο την αρχή.Την Τριτη λοιπόν που ανεβήκαμε στο νοσοκομείο ο γιατρός είπε ότι έχω όλες τις προϋποθέσεις να γεννησω μόνο που δεν θα βιάσουμε τη διαδικάσια. Μπηκα στην αίθουσα τοκετών με διαστολή 2 και χαζευα με τη μαια. Πολύ γέλιο!! Ηταν απαραδεκτο μου είπε που δεν πήγα βαμενη και μου έλεγε να στείλω τον άντρα μου να φέρει τα σύνεργα να βαφτώ.χαχαχα Παραλληλα ειχα το τηλεφωνό μου και μίλαγα με φίλες μου και τον άντρα μου. Στις 12 που ανεβηκε ο γιατρός απο τα χειρουργεία μου έπσασε τα νερά και τότε αρχισαν οι πόνοι. Η διαστολη εφτασε στο 5 και κολλησε. Εκει ξεκίνησαν οι τεχνητοι οι οποίοι παλι δεν κατάφεραν να ανεβάσουν τη διαστολή. Μονο που εγώ είχα τρελαθεί από τον πόνο. Αφου λοιπόν είχα εξαντληθει πολύ από όλη αυτή την κατασταση συν την αυπνία (είχα κοιμηθει την προηγούμενη στις 1 και είχα ξυπνήσει στις 5 παρα) ζήτησα επισκληρίδιο. Εκει αρχισαν όλοι να μου λενε να μην κανω αλλά εγώ ανενδοτη. Ετσι ήρθε ο καλός μου αναισθησιολογος μου την έκανε και όταν αρχισε να δρα και χαλαρωσα η διαστολή ξεκολλησε απο το 5 και εκτιναχθηκε στο 10 σε 10' . Στις εξωθήσεις επειδή δεν πόναγα και δεν ήξερα πσοο επρεπε να σπρώξω εκλεινα τα ματια και εβαζα όλη μου τη δύναμη. Με τη δευτερη λοιπόν μου λένε ανοιξε τα ματια σου και βλεπω τη μπουκίτσα μου!!!!!Το ωραιοτερο απ΄όλα όμως ήταν ότι βρήκαμε μονοκλινο δωματιο και ετσι τις πρώτες στιγμες με το μωρό μας τις ζησαμε παρέα με τον άντρα μου!! Επίσης κατάφερα και να θηλασω!!Αλλο μεγάλο αγχος αφού στον γιο μου δεν θήλασα και δεν ηξερα τι να κανω (βασικά ακόμα στο ψάξιμο είμαι...).
Τωρα που επιστρέψαμε στο σπίτι ο γιος μου το πήρε ψυχραιμα θα ελεγα.Τη μπέμπα δεν έχει προσπαθήσει να την πειράξει ακομα βεβαια δεν την πλησιάζει κιόλας.Το πρώτο βράδυ είχαμε ένα θεματάκι αλλά καλύτερα που εκδηλώθηκε παρά να το κράταει μεσα του. Ξυπνησε μεσα στη νυχτα κλαίγοντας και μου λέει :"Εγώ δεν έχω ψυχή? Με εχετε αφήσει μονο μου και φοβάμαι. Με τρώει και το κρύο" Φυσικά εκείνη την ημέρα κατέληξε στο κρεβάτι μας και κοιμηθήκαμε όλοι μαζί. Την επομένη εγώ και ο άντρας μου ημασταν χάλια από τις τύψεις. Τι τύψεις όμως? Τη μικρή την παίρνουμε αγκαλιά μονο για να φάει και παίζουμε όλη τη μερα με τον Κωσταντή. Με τον καιρό ελπίζω να συμφιλιωθεί με την ιδέα και να το ξεπεράσουμε.
Κατά τ άλλα η μέρα μου κυλαει γρήγορα μην έχοντας χρόνο για τίποτα αλλο εκτός από τα παιδιά μου αντε και ένα φαϊ. Το μόνο κακό είναι οτι δεν αντέχω τη μοναξιά και την κλεισούρα στο σπίτι.Η μερα είναι μεγάλη ,το καλοκαιρι και η θάλασσα είναι η αγαπημένη μου εποχή. Λιγο και οι ορμόνες που χοροπηδάνε,δεν είμαι και στα καλύτερα μου θα έλεγα.Κατι φορές νιώθω να πνίγομαι .Το να βάλω τα κλάματα πλεον είναι πολύ εύκολο. Ακομα και με τη διαφήμιση της P&G, Μα κάθε φορά που την βλέπω. Σήμερα θα βγω με τον άντρα μου έξω μετά από 10 μερες μέσα στο σπίτι και ανυπομονώ.Από αύριο βλέπουμε πάλι!!
Ας με σταματήσει κάποιος!!! Ελπίζω να επανέλθω πιο δημιουργικά στην επόμενη αναρτηση.
Φιλιά πολλά και καντε καμιά βουτιά και για εμένα!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)